Waarom zou ik mijn klachten van long COVID moeten accepteren?

Ik hoor het veel in de praktijk. “Ik doe zo mijn best om beter te worden. Ik doe echt steeds de ontspanningsoefeningen. Ik neem pauzes en voldoende rust. Maar het maakt allemaal niks uit. Ja als ik een ontspanningsoefening doe gaat het even goed, maar dan is het gelijk weer over zodra ik stop. Ik word er moedeloos van en dan zeggen ze dat ik dit maar moet gaan accepteren? Nou hier is niet echt mee te leven hoor. Alle plezier is me ontnomen. Ik ben alleen nog maar aan het overleven.’ Herken je dit? In dit artikel leg ik uit waarom je je klachten van long COVID moet accepteren en dat je daarnaast ook een wens op verbetering hebt.

Ons autonome onbewuste zenuwstelsel is erop gericht om ons te beschermen en te zorgen dat we blijven leven. Het “praat” met ons via een emotie. Door afgifte van bepaalde hormonen krijgen we een bepaald gevoel en via dat gevoel krijgen we bepaalde gedachten en bepaald gedrag. Als je het er niet mee eens bent, zoals de situatie op dit moment is, dan gaat het stresssysteem in actie komen.

Je zegt eigenlijk tegen het autonome zenuwstelsel. Je bent in gevaar. Dit is niet goed. Dus zorg dat het anders wordt.

Bij langdurige lichamelijke klachten, bijvoorbeeld bij een auto immuun ziekte of long COVID, wordt het autonome systeem vaak langdurig geactiveerd door prikkels van binnenuit. Het gaat in de vlucht-vecht stand. Je kan niet doen wat je graag wilt doen. Daar baal je behoorlijk van. Allerlei gedachten dat je het echt anders wilt komen dan vanzelf en dat is helemaal normaal. Alleen op onbewust niveau blijf je zo deze stress stand activeren. Je zit in een negatieve spiraal.

Accepteren wat moeilijk te accepteren is.

Pas als je volledige acceptatie hebt dat wat er nu in je leven is, er gewoon moet zijn en helemaal oké is, komt het zenuwstelsel tot rust. Dat betekent dat je stopt met het vechten tegen wat er is. Dat betekent ook dat je geen enkel rotgevoel meer voelt over dat je maar niet herstelt of beter wordt. En ik snap en begrijp heel goed dat het heel logisch is dat je vreselijk baalt van het niet functioneren van je lijf. Het helpt je alleen niet. Zo’n opmerking van mij kan je ook gelijk weer een rotgevoel geven en een patroon triggeren dat je je schuldig voelt.

“Doe ik dit dan zelf of zo?” Nee natuurlijk niet! Het is het zenuwstelsel dat dit doet.

Het is heel logisch dat je van deze situatie af wilt komen. Alleen op deze manier werkt het niet en dat is het probleem. Weet dat ik er ben geweest en je volledig begrijp. Ook ik voelde me eerst schuldig dat ik een gevoel had dat het dus door mijzelf kwam. Ik deed ook zo mijn best en braaf mijn oefeningen en het is toch logisch dat je niet kan accepteren dat je niks meer kan.

De oplossing

Ik weet nu dat er niemand ergens voor schuldig is. Het is gewoon een logische reactie van het autonome onbewuste zenuwstelsel. Ik weet ook dat door meer kennis te hebben van het autonome zenuwstelsel je deze cirkel kan doorbreken. Als je begrijpt wat er in je lichaam gebeurd in de stress reactie kan je mét je bewustzijn invloed hebben over je gedachten. En daarmee over je gevoel. En daarmee over je onbewuste zenuwstelsel en dus over je herstelvermogen. En dan is het leuk. Dat is bewustwording.

Je wordt je bewust van wat je lichaam jou wil vertellen. En dat is de weg naar herstel.

Naast het stukje acceptatie moet je natuurlijk ook een droom hebben. Een stip op de horizon van waar je heen wilt. Wat je wel wilt ervaren in je leven. Je autonome zenuwstelsel zal je ook helpen dat te bereiken. Maar dat gebeurt alleen vanuit volledige acceptatie van dat wat er nu is. Juist dan komt de verandering waar je zo op zit te wachten.

Hoe doe je dat dan : ‘accepteren wat er is’?

Ik begrijp dat je nu denkt: ”leuk verhaal, maar hoe doe ik dat dan?” Er zijn heel veel manieren om dat te doen. Het gaat erom dat je veel oefeningen doet om naar de herstelstand te gaan. Als jij gaat liggen en alle prikkels verminderd, maar in je gedachten ben je enorme angstige scenario’s aan het bedenken, weet dan maar dat dat liggen vrij weinig ontspanning in je zenuwstelsel brengt. Je lichaam rust dan wel, maar de stress stand is gewoon actief. Het gaat er dus om dat je met je bewustzijn je lichaam echt in de herstel stand zet. Dat het lichaam én de zenuwstelsel ontspannen.

Als je de eerste stap van de long COVID revalidatie online hebt gevolgd, heb je in les 1.2 een heel lijstje gehad van dingen die je kan doen om naar de herstelstand te gaan. Het is top als je dat al lekker aan het doen bent. Alleen dat is dus niet genoeg. Als je die oefeningen doet met de drang om beter te willen worden gaat het niet werken, want dan is er eigenlijk geen acceptatie van wat er nu is. Je doet het alleen om maar zo snel mogelijk weer aan de slag te kunnen. Dat geeft dus stress.

Als je de herstelstand oefeningen doet omdat het gewoon een lekker gevoel geeft en dat heel gezond is, gaat de werking ook optimaal zijn. Als je daarnaast ook lekker droomt over hoe jij je leven graag zou willen zien in de toekomst, dan vouwt de weg zich vanzelf. Het maakt dan ook niet meer uit hoe snel het herstel zal gaan. Het mooie is dat dat juist de snelste weg naar herstel blijkt te zijn.

In de  long COVID revalidatie online van Fysioliek leer je stap voor stap hoe jij weer controle kan krijgen over je eigen autonome zenuwstelsel. Het wordt met video’s uitgelegd, die je ook kan beluisteren. Je kan de teksten ook lezen, net wat jij prettig vindt. Het is een 7 stappen plan met meer dan 40 behandelingen. Zowel je lichaam als ook je mind komen daarbij aan bod. Een aantal lessen zijn gericht op acceptatie van wat er nu is. Met oefeningen wordt duidelijk uitgelegd hoe je dát kan doen, lekker praktisch. En echt iedereen kan het. Het is simpeler dan je denkt. Ook al moet je het zelf doen, weet dat je het niet per se alleen hoeft te doen. Een 1 op 1 hulp is altijd mogelijk.

Ik wens je veel plezier met leren accepteren wat heel moeilijk te accepteren is. Ik wens je ook al het moois wat er daarna op je pad zal komen.